• (Η Κυριακή) του Τυφλού
  • Κωδικός Αντικειμένου : 254
  • Συλλογή : Ιερά Μητρόπολις Σερβίων & Κοζάνης
  • Τύπος : Εικόνα επιστηλίου
  • Κατηγορία : Εικόνα
  • Χρόνολογία : 1808
  • Τοποθεσία : Κοζάνη
  • Επιγραφές : ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ
  • Τρέχουσα Θέση : Ιερός Ναός Κοίμησης Θεοτόκου, Βελβεντό Κοζάνης
  • Περιγραφή : Η χρονολογημένη αυτή εικόνα - η χρονολογία είναι γραμμένη στο μέσο της κάτω πλευράς κοντά στο πλαίσιο, με λευκό χρώμα - έχει σαν θέμα την ίαση τυφλού από τον Χριστό. Το θέμα έχει αποδοθεί σ’ ένα λοφώδες τοπίο, στην κορυφή του οποίου είναι χτισμένο ογκώδες κυκλικό οικοδόμημα σε δύο επίπεδα, που στεγάζεται με τρούλλο διάτρητο από παράθυρα. Κάτω δεξιά, στέκεται η ομάδα των μαθητών σε πυκνό παρατακτικό σχηματισμό. Ο Ιησούς εικονίζεται επικεφαλής να σκύβει ελαφρά για να αλείψει με λάσπη τα μάτια του τυφλού, του γονατισμένου μπροστά του. Στην αριστερή άνω γωνία εικονίζεται, σε μικρότερη κλίμακα, μια δεύτερη σκηνή στην οποία ο τυφλός ξεπλένει τα μάτια του σε κολυμβήθρα στεγασμένη με κιβώριο. Πρόκειται για το θαύμα του Χριστού έξω από την Ιεριχώ, που περιγράφει ο ευαγγελιστής Μάρκος. Η απόδοση της σκηνής έγινε σύμφωνα με τις οδηγίες που δίνει ο μοναχός Διονύσιος από τον Φουρνά των Αγράφων για τη σύνθεση «ο Χριστός ιάται τον εκ γενετής τυφλό». Ρεαλιστικές λεπτομέρειες χαρακτηρίζουν την απόδοση του τυφλού, όπως, η ενδυμασία με τα υψηλά υποδήματα που αφήνουν τα δάχτυλα του ποδιού γυμνά, το ανοιχτό αγγείο για την επαιτεία που έχει κρεμασμένο στην πλάτη του ή το ραβδί που διευκολύνει το βάδισμά του και έχει ακουμπισμένο στον ώμο του. Κοντά στο άνω πλαίσιο είναι γραμμένη πάνω στο χρυσό βάθος με κόκκινα κεφαλαία γράμματα η επιγραφή ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ υπονοώντας τη λέξη Η ΚΥΡΙΑΚΗ. Ως πλαίσιο η εικόνα έχει δύο ταινίες σε αποχρώσεις του γαλάζιου, ενώ η εσωτερική ορίζεται από λευκές γραμμές. Διαπιστώνουμε προσπάθεια να αποδοθεί η τρίτη διάσταση και το βάθος στη σύνθεση, είτε με την χρήση μικρότερης κλίμακας για τις σκηνές στο βάθος είτε με την διάταξη των μορφών σε επάλληλες σειρές που συμπληρώνονται από ίχνη φωτοστεφάνων. Την εικόνα αυτή αποδίδουμε στον ζωγράφο Α του δεύτερου εργαστηρίου.